PIŁKA PIŁEK
Jak sama nazwa wskazuje, w tym sporcie piłkę można uderzyć wyłącznie zaciśniętą pięścią lub ramieniem. Podobnie jak w siatkówce, grają w nią dwie pięcioosobowe drużyny na boisku wykonanym z trawy lub drewna, a gracze odbijają piłkę trzy razy, a następnie przekazują ją na drugą stronę siatki. Piłka nożna narodziła się w starożytnym Rzymie, około 300 roku p.n.e., kiedy grano w nią piłką wykonaną ze skóry i zwierzęcym pęcherzem wypełnionym powietrzem. Jego nowoczesna forma i zasady pojawiły się w Niemczech w 1895 roku i przybyły do Brazylii wraz z imigrantami z tego kraju. Fistball jest znany na całym świecie jako faustball, ponieważ słowo faust w języku niemieckim oznacza „pięść”.
SEPAKTAKRAW
Urodzona pięćset lat temu w Azji Południowo-Wschodniej, łączy w sobie rodzaj siatkówki nożnej ze sztukami walki. Trzej gracze z każdej drużyny mogą wykonać maksymalnie trzy dotknięcia piłki wszystkimi częściami ciała z wyjątkiem dłoni i ramion, aby podać piłkę na drugą stronę siatki – wtedy przydadzą się strzały z dystansu i inne fantastyczne uderzenia. Piłka była pierwotnie wykonana z bambusa, a obecnie jest wykonana z materiału syntetycznego. Zwykle w sepaktakraw gra się na boisku podobnym do siatkówki, ale w Brazylii gra się nim również na piasku. W Rio de Janeiro, Minas Gerais, Paraná i Pernambuco jest około dwustu praktykujących. Sepaktakraw wywodzi się ze starożytnej malezyjskiej gry zwanej Sepak (co oznacza kopnięcie) Raga (kulka rată, rodzaj bambusa).
TCHOUKBALL
Gra się w nią jak w piłkę ręczną: dziewięciu zawodników podaje piłkę między sobą do „tablicy remisowej”, bramki o powierzchni zaledwie 1 m2, pokrytej elastyczną siatką. Po rzuceniu odbija się od siatki i jeśli obrońcy nie są w stanie jej złapać, jest to punkt dla przeciwnika. Sport ten został wynaleziony przez szwajcarskiego lekarza Hermanna Brandta w 1970 roku, a nazwa pochodzi od dźwięku „tchouk!” co robi piłka, gdy uderza w siatkę.
ZORBING
Co sądzisz o zjeżdżaniu wąwozem w plastikowej piłce z prędkością 50 km/h? To jest najpiękniejsze w sporcie. „Zorbonauta” znajduje się w komorze o wysokości 1,80 m, wewnątrz kuli o średnicy 3,2 m, otoczonej poduszką powietrzną o grubości 70 cm. fun został stworzony obecnie, w 2002 roku, przez Nowozelandczyków Andrew Akersa i Dwane'a van der Sluisa. Aby żołądek zorbonauty nie obracał się tak bardzo jak piłka, obraca się on tylko dwa razy na 10 metrów.
