تغییر نرخ ارز در برزیل
در ابتدا تجارت بر اساس مبادله کالا بود. شکر، تنباکو و پنبه محصولاتی بودند که به عنوان ارز مورد استفاده قرار می گرفتند. در زمان سلطنت پدرو دوم، سکه های واقعی ظاهر شدند. آنها از طلا (دوبل)، نقره (patacas) و برنز (vintém) ساخته شده بودند. تا سال 1942، برزیل از همان سیستم پولی پرتغال استفاده می کرد - واقعی. یک میلیون Réis را conto de réis می نامیدند
تا سال 1942: واقعی
این ارزی بود که طولانی ترین مدت در گردش باقی ماند.
1942: کروزیرو
در 5 اکتبر. Getúlio Vargas اولین برش صفر را انجام داد و کروز را ایجاد کرد. هر سفر دریایی معادل هزار ریال بود.
1967: کروزیرو نووو
در طول رژیم نظامی، کروز سه صفر را از دست داد و به یک کروز جدید تبدیل شد.
1970: کروزیرو
این ارز در 15 می به کروزیرو باز می گردد. هیچ برش صفر وجود ندارد
1986: کروزادو
سه تای دیگر می روند و جنگجوی صلیبی در دولت خوزه سارنی ظاهر می شود. این تغییر در 23 فوریه انجام شد.
1989: CRUZADO NOVO
تغییرات بیشتر می شود. واحد پول برزیل سه صفر دیگر از دست داد و در 16 ژانویه به کروزادو نوو معروف شد.
1990: کروزیرو به دولت کالر بازگشت
در 16 مارس. این نامی بود که به ارز فعلی داده شد تا آن را از پول بلوکه شده متمایز کند. هیچ برش صفر وجود ندارد.
1993: کروزیرو رئال
برای ایجاد کشتی سلطنتی، در 1 آگوست، رئیس جمهور ایتامار فرانکو سه صفر دیگر را کاهش داد.
1994: واقعی
این بزرگترین مبادله پولی بود که تاکنون در جهان انجام شده است. در 10 جولای، 2750 رئال با یک رئال رد و بدل شد. بانک مرکزی 3.4 میلیارد اسکناس کروزیرو رئال جمع آوری و سوزانده است. او 1.5 میلیارد اسکناس واقعی به ارزش 27 میلیارد دلار سفارش داد (90% در Casa da Moeda، در ریودوژانیرو، و 10% چاپ شده در چهار کشور). 900 میلیون سکه نیز به وزن 2 هزار تن توزیع شد. این تغییر 10 میلیون دلار برای خزانه دولت هزینه داشت.
کنجکاوی ها
- اولین سکه های ضرب شده در برزیل در سال های 1645، 1646 و 1554 وارد گردش شد. هلندی ها که کنترل پرنامبوکو را در دست داشتند، سکه ها را برای پرداخت پول سربازان خود می ساختند.
- با توسعه اقتصادی برزیل مستعمره، پرتغال در تامین مقدار لازم سکه به این کشور دچار مشکل شد.
- اولین ضرابخانه در برزیل در 8 مارس 1694 در شهر سالوادور ظاهر شد. اولین سکه های ما در ابتدا به روشی تقریباً دستی، خانه قادر به تولید تنها چند ده قطعه طلا و نقره در روز بود.
- چهار سال بعد، کازا دا موئدا به تأسیسات موقت در ریودوژانیرو و در سال 1700 به رسیف نقل مکان کرد و به مدت دو سال در آنجا ماندگار شد. او برای همیشه به ریودوژانیرو، در یک فضای بزرگ و کافی بازگشت. در سال 1866، Palacio da Moeda افتتاح شد که دو سال بعد به Casa da Moeda تغییر نام داد.
از سال 1810، تاریخ ظهور آن، تا سال 1969، پول های کاغذی در گردش در برزیل، علی رغم تلاش های ناموفق برای انجام این کار، همه در خارج از کشور تولید می شد. در سال 1969، اولین اسکناس‌های تولید شده در این کشور شروع به گردش کرد، که امکانات آن مدرن‌سازی شده بود، در همان روز، در محدوده‌های تعیین شده توسط اصلاح استاندارد پولی برزیل، به بازار عرضه شد.
کاسا دا موئدا علاوه بر سکه های فلزی، اسکناس های کاغذی و همچنین مدال می سازد. این کشور سالانه به طور متوسط 2.4 میلیارد اسکناس، 1.5 میلیارد سکه و مدال و 60 تن شمش طلا به وزن 12.5 کیلوگرم تولید می کند. ضرابخانه در سانتا کروز، ریودوژانیرو واقع شده است.
چرا هیچ سه نکته واقعی وجود ندارد؟
کاسا دا موئدا پول تولید می کند، اما بخش مشاوره پروژه بانک مرکزی ارزش اسکناس و سکه را تعریف می کند. این بخش تحقیقاتی را با مردم و تجار انجام می دهد تا ببیند تقاضا چقدر است. در این مورد، به این نتیجه رسیدیم که نیازی به ساخت اسکناس 3 رئال نیست، زیرا اسکناس‌های کم ارزش برای تسهیل تغییر آزاد می‌شوند. موارد موجود، 1، 2 و 5 برای ایفای این نقش کافی است.
- خواهد بود برای یک سفر کامل به دور زمین، 37416573000 1 اسکناس لازم است.
- چرا اسکناس های واقعی شماره گذاری می شوند و سکه ها نه؟ زیرا از آنجایی که آنها از یک قالب ساخته می شوند، برای هر سکه یک قالب جدید لازم است. و ارزش پایین سکه ها هزینه بالای فرآیند را جبران نمی کند.