فیستبال
همانطور که از نام آن پیداست، در این ورزش فقط می توان با مشت یا بازوی بسته به توپ ضربه زد. مانند والیبال، این بازی توسط دو تیم با پنج نفر در زمینی که از چمن یا چوب ساخته شده است، بازی می شود و بازیکنان قبل از اینکه توپ را به طرف دیگر تور پاس دهند، سه ضربه به توپ می زنند. فیستبال در روم باستان در حدود 300 سال قبل از میلاد متولد شد، زمانی که با یک توپ ساخته شده از چرم و مثانه یک حیوان پر از هوا بازی می شد. شکل مدرن آن و همچنین قوانین آن در سال 1895 در آلمان پدیدار شد و با مهاجران از آن کشور به برزیل رسید. Fistball در سطح بین المللی به عنوان faustball شناخته می شود، زیرا کلمه faust در آلمانی به معنای "مشت" است.
SEPAKTAKRAW
پانصد سال پیش در آسیای جنوب شرقی به دنیا آمد و ترکیبی از نوعی از والی پا با هنرهای رزمی است. سه بازیکن در هر تیم می‌توانند با استفاده از تمام قسمت‌های بدنشان، به جز دست‌ها و بازوهایشان، تا سه لمس انجام دهند تا توپ را به طرف دیگر تور ارسال کنند - اینجاست که شوت‌های پرنده و دیگر ضربه‌های خارق‌العاده وارد می‌شوند. این توپ در ابتدا از بامبو ساخته شده بود و اکنون از مواد مصنوعی ساخته شده است. به طور معمول، سپکتکرا در زمینی شبیه به والیبال بازی می شود، اما در برزیل روی شن نیز بازی می شود. حدود دویست تمرین‌کننده در ریودوژانیرو، میناس گرایس، پارانا و پرنامبوکو وجود دارد. Sepaktakraw از یک بازی باستانی مالزیایی به نام Sepak (به معنی ضربه) Raga (توپ rată، نوعی بامبو) گرفته شده است.
TCHOUKBALL
مانند هندبال بازی می شود: 9 ورزشکار توپ را از بین خود به "تخته بهبودی" پاس می دهند، هدفی به اندازه 1 متر مربع که با توری کشسان پوشانده شده است. هنگامی که پرتاب می شود، به تور می پرد و اگر بازیکنان دفاعی نتوانند آن را بگیرند، یک امتیاز برای حریف است. این ورزش توسط دکتر سوئیسی هرمان برانت در سال 1970 اختراع شد و نام آن از صدای "چوک" گرفته شده است. وقتی توپ به تور برخورد می کند چه می کند.
زوربینگ
نظر شما در مورد پایین رفتن از دره در یک توپ پلاستیکی با سرعت 50 کیلومتر در ساعت چیست؟ این نکته بزرگ در مورد ورزش است. "زوربونات" در محفظه ای به ارتفاع 1.80 متر در داخل کره قرار دارد که قطر آن 3.2 متر است و توسط یک بالشتک هوا به ضخامت 70 سانتی متر احاطه شده است. سرگرمی در حال حاضر، در سال 2002، توسط اندرو آکرز و دوان ون در اسلویس نیوزلندی ساخته شد. برای جلوگیری از چرخش شکم زوربونات به اندازه توپ، فقط دو بار در هر 10 متر می چرخد.